Πως χώρεσαν όλα τα ζώα στην Κιβωτό του Νώε;

από τον Dr Jonathan Sarfati
μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Τσακνάκη

Πολλοί σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι η Βίβλος πρέπει να κάνει λάθος, γιατί ισχυρίζονται ότι η Κιβωτός δεν θα μπορούσε να μεταφέρει όλα τα διαφορετικά είδη ζώων. Αυτό έχει πείσει μερικούς Χριστιανούς να αρνηθούν τον Κατακλυσμό της Γένεσης, ή να πιστέψουν ότι ήταν μόνο μια τοπική πλημύρα που περιελάμβανε σχετικά λίγα τοπικά ζώα. Αλλά συνήθως δεν έχουν κάνει πραγματικά τους υπολογισμούς. Από την άλλη, το κλασσικό βιβλίο δημιουργισμού “Ο Κατακλυσμός της Γένεσης” περιείχε μια λεπτομερή ανάλυση ήδη από το 1961.¹ Μια πιο λεπτομερής και ανανεωμένη τεχνική μελέτη γι‘ αυτό και για άλλα ερωτήματα είναι το βιβλίο του John Woodmorappe “Noah’s Ark: a Feasibility Study (Κιβωτός του Νώε: Μια μελέτη βιωσιμότητας)”. Το άρθρο αυτό βασίζεται σ‘ αυτά τα βιβλία και σε ορισμένους ανεξάρτητους υπολογισμούς. Υπάρχουν δύο ερωτήματα:

• Πόσα είδη ζώων χρειάστηκε να κουβαλήσει ο Νώε;

• Ήταν η Κιβωτός αρκετά μεγάλη για να χωρέσει τα απαιτούμενα ζώα;

Πόσα είδη ζώων χρειάστηκε να κουβαλήσει ο Νώε;

Τα σχετικά εδάφια είναι στο Γένεση 6:19–20 και Γένεση 7:2–3.

Γένεση 6:19–20 
“Και από κάθε ζώο κάθε είδους σάρκας, ανά δύο από όλα, θα βάλεις μέσα στην κιβωτό, για να φυλάξεις τη ζωή τους μαζί σου· αρσενικό και θηλυκό θα είναι. Από τα πουλιά, σύμφωνα με το είδος τους, και από τα κτήνη, σύμφωνα με το είδος τους, από όλα τα ερπετά τής γης, σύμφωνα με το είδος τους, ανά δύο από όλα θα μπουν μέσα μαζί σου, για να φυλάξεις τη ζωή τους.”

Γένεση 7:2–3 
“Από όλα τα κτήνη τα καθαρά πάρε μαζί σου ανά επτά, το αρσενικό και το θηλυκό του· και από τα κτήνη τα μη καθαρά ανά δύο, το αρσενικό και το θηλυκό του· και από τα πουλιά τού ουρανού ανά επτά, αρσενικό και θηλυκό· για να διατηρήσεις σπέρμα επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης·”

Στα πρωτότυπα Εβραϊκά η λέξη για το “κτήνος” και το “βοοειδές” σ‘ αυτά τα εδάφια, είναι η ίδια: behemah, και αναφέρεται γενικά στα σπονδυλωτά ζώα της ξηράς. Η λέξη για τα ερπετά είναι remes η οποία έχει μια σειρά από διαφορετικές σημασίες μέσα στη Γραφή, αλλά εδώ πιθανώς αναφέρεται στα ερπετά.² Ο Νώε δεν χρειαζόταν να πάρει μαζί του θαλάσσια πλάσματα³ επειδή δεν θα απειλούνταν απαραίτητα με καταστροφή από έναν κατακλυσμό. Ωστόσο, τα ταραχώδη νερά θα μπορούσαν να προκαλέσουν μαζικό μακελειό, όπως φαίνεται και στο αρχείο των απολιθωμάτων, και πολλά ωκεάνια είδη πιθανώς εξαφανίστηκαν εξαιτίας του Κατακλυσμού.

Εντούτοις, αν ο Θεός με τη σοφία του είχε αποφασίσει να μην προστατέψει κάποια πλάσματα του ωκεανού, αυτό δεν ήταν καμιά δουλειά του Νώε. Ο Νώε δεν χρειαζόταν να πάρει ούτε φυτά—πολλά θα μπορούσαν να επιβιώσουν σαν σπόροι, και άλλα θα μπορούσαν να επιβιώσουν πάνω σε επιπλέοντα κομμάτια βλάστησης. Πολλά έντομα και άλλα ασπόνδυλα ήταν αρκετά μικρά για να έχουν επιβιώσει επίσης πάνω σ‘ αυτά τα κομμάτια βλάστησης. Ο Κατακλυσμός αφάνισε όλα τα ζώα της ξηράς τα οποία ανέπνεαν με τα ρουθούνια τους εκτός από αυτά στην Κιβωτό (Γένεση 7:22). Τα έντομα δεν αναπνέουν με τα ρουθούνια αλλά με μικροσκοπικούς σωλήνες στον εξωτερικό σκελετό τους.

Καθαρά ζώα: Οι σχολιαστές της Βίβλου είναι διχασμένοι για το αν τα Εβραϊκά σημαίνουν “εφτά” ή “εφτά ζεύγη” κάθε είδους από τα καθαρά ζώα. Ο Woodmorappe παίρνει το τελευταίο, μόνο και μόνο για να κάνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραχώρηση στους σκεπτικιστές της Βίβλου. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ζώων δεν είναι καθαρά, και αντιπροσωπεύονταν μόνο από δύο άτομα το καθένα. Ο όρος “καθαρό ζώο” δεν διευκρινίστηκε παρά μόνο με τον Μωσαϊκό Νόμο. Αλλά δεδομένου ότι ο Μωυσής ήταν επίσης και ο συντάκτης της Γένεσης, αν ακολουθήσουμε την αρχή ότι “η Γραφή ερμηνεύει τη Γραφή”, οι ορισμοί του Μωσαϊκού Νόμου μπορούν να εφαρμοστούν στην περίπτωση του Νώε. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολύ λίγα “καθαρά” ζώα της ξηράς που αναφέρονται στο Λευιτικό 11 και στο Δευτερονόμιο 14.

Τι είναι το “είδος”; Ο Θεός δημιούργησε έναν αριθμό διαφορετικών τύπων ζώων με μεγάλη ικανότητα για παραλλαγή μέσα σε κάποια όρια.⁴ Οι απόγονοι καθενός από αυτά τα διαφορετικά είδη, εκτός απ‘ τους ανθρώπους, θα αντιπροσωπεύονταν σήμερα από μια μεγαλύτερη ομάδα από αυτό που ονομάζουμε είδος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά τα είδη τα οποία κατάγονται από ένα ορισμένο αρχικό είδος, σήμερα θα ομαδοποιούνταν σ‘ αυτό που οι σύγχρονοι ταξινόμοι (βιολόγοι που κατατάσσουν ζωντανούς οργανισμούς) ονομάζουν γένος (πληθυντικός γένη).

Ένας συνήθης ορισμός του είδους είναι μια ομάδα οργανισμών οι οποίοι μπορούν να διασταυρωθούν και να παράγουν γόνιμους απογόνους, και δεν μπορούν να ζευγαρώσουν με άλλα είδη. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα αποκαλούμενα είδη (προφανώς όλα όσα έχουν εξαφανιστεί) δεν έχουν δοκιμαστεί για να δούμε αν μπορούν να διασταυρωθούν ή όχι. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο υπάρχουν γνωστές διασταυρώσεις μεταξύ των αποκαλούμενων ειδών, αλλά υπάρχουν πολλές περιπτώσεις διασταύρωσης μεταξύ διαφορετικού γένους. Έτσι το “είδος” μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να βρίσκεται τόσο ψηλά όσο η οικογένεια. Αναγνωρίζοντας το “είδος” ως γένος είναι επίσης σύμφωνο με τη Γραφή, η οποία μίλησε για είδη με έναν τρόπο που οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν εύκολα να αναγνωρίσουν χωρίς την ανάγκη να κάνουν δοκιμές αναπαραγωγικής απομόνωσης.

Για παράδειγμα τα άλογα, οι ζέβρες και τα γαϊδούρια είναι πιθανώς απόγονοι ενός ιπποειδούς (αλογόμορφου) είδους, αφού μπορούν να διασταυρωθούν, παρόλο που ο απόγονος είναι στείρος. Οι σκύλοι, οι λύκοι, τα κογιότ και τα τσακάλια είναι κυνόμορφο (σαν σκύλος) είδος. Όλοι οι διαφορετικοί τύποι οικόσιτων βοοειδών (τα οποία είναι καθαρά ζώα) κατάγονται από το Aurochs, έτσι πιθανόν υπήρχαν το πολύ εφτά (ή δεκατέσσερα) οικόσιτα βοοειδή στην Κιβωτό. Το Aurochs θα μπορούσε επίσης να κατάγεται από ένα είδος βοοειδούς που συμπεριλαμβάνει τους βίσονες και τους νεροβούβαλους. Γνωρίζουμε ότι οι τίγρεις και τα λιοντάρια μπορούν να παράγουν υβρίδια που ονομάζονται ‘’τιγράρια” και ‘’λεόγρεις‘’ (tigons και ligers), έτσι επίσης θα μπορούσαν να κατάγονται από το ίδιο αρχικό είδος.

Ο Woodmorappe αριθμεί περίπου 8000 γένη, μαζί με αυτά που έχουν εξαφανιστεί, δηλαδή περίπου 16.000 μεμονωμένα ζώα που έπρεπε να επιβιβαστούν. Με τα εξαφανισμένα γένη, υπάρχει μια τάση στους παλαιοντολόγους να δίνουν σε κάθε καινούριο εύρημα και μια νέα ονομασία γένους. Αλλά αυτό είναι αυθαίρετο, έτσι ο αριθμός των εξαφανισμένων γενών είναι πιθανόν να έχει υπερεκτιμηθεί. Ας εξετάσουμε τα σαυρόποδα, τα οποία ήταν οι μεγαλύτεροι δεινόσαυροι—μια ομάδα τεράστιων φυτοφάγων όπως ο Βραχιόσαυρος, ο Διπλόδοκος, ο Βροντόσαυρος κτλ. Υπάρχουν 87 γένη σαυρόποδων τα οποία αναφέρονται συνήθως, αλλά μόνο 12 είναι ”γερά εδραιωμένα” και άλλα 12 τα οποία θεωρούνται “αρκετά καλά εδραιωμένα”.⁵ 

Ένα πρόβλημα που ανακύπτει συχνά είναι “πως θα μπορούσες να χωρέσεις όλους αυτούς τους τεράστιους δεινόσαυρους στην Κιβωτό;” Πρώτον, από τα 668 υποτιθέμενα γένη δεινοσαύρων, μόνο τα 106 ζύγιζαν πάνω από δέκα τόνους σε πλήρη ανάπτυξη. Δεύτερον, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, ο αριθμός των γενών των δεινοσαύρων είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολικός. Αλλά αυτά τα νούμερα δίνονται από τον Woodmorappe για να είμαστε γενναιόδωροι με τους σκεπτικιστές. Τρίτον η Βίβλος δεν λέει ότι τα ζώα έπρεπε να βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη. Τα μεγαλύτερα ζώα πιθανόν αντιπροσωπεύονταν από ‘έφηβα‘ ή ακόμα νεώτερα άτομα. Το μέσο μέγεθος όλων των ζώων στην Κιβωτό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι όσο ένας μικρός αρουραίος, σύμφωνα με τους ενημερωμένους πίνακες του Woodmorappe, ενώ μόνο το 11% περίπου θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα πρόβατο.

Ένα άλλο πρόβλημα που εγείρεται συχνά απ‘ τους άθεους και τους θεϊστές εξελικτικούς είναι “πώς τα νοσογόνα μικρόβια επιβίωσαν στον κατακλυσμό;” Αυτή είναι μια παραπλανητική ερώτηση – προϋποθέτει ότι τα μικρόβια ήταν τόσο εξειδικευμένα και μολυσματικά όσο είναι σήμερα έτσι ώστε όλοι οι επιβάτες της Κιβωτού θα έπρεπε να έχουν μολυνθεί με κάθε ασθένεια που υπάρχει στη Γη. Αλλά τα μικρόβια ήταν πιθανόν πιο εύρωστα στο παρελθόν, και μόνο πρόσφατα έχασαν τη δυνατότητα να επιβιώνουν σε διαφορετικούς φορείς ή ανεξάρτητα από έναν φορέα. Στην πραγματικότητα, ακόμα και σήμερα πολλά μικρόβια μπορούν να επιβιώσουν σε φορείς-έντομα ή πτώματα, ή σε μια αποξηραμένη ή παγωμένη κατάσταση, ή να φιλοξενούνται σε έναν φορέα χωρίς να επιφέρουν τη νόσο. Τέλος, η απώλεια της αντοχής στην ασθένεια είναι συνδεδεμένη με το γενικό εκφυλισμό της ζωής μετά την Πτώση.⁶ 

Ήταν η Κιβωτός αρκετά μεγάλη για να χωρέσει τα απαιτούμενα ζώα;

Η κιβωτός είχε διαστάσεις 300*50*30 πήχεις (Γένεση 6:15), το οποίο είναι περίπου 140*23*13,5 μέτρα ή 459x75x44 πόδια, έτσι ο όγκος της ήταν 43.500 m³ (κυβικά μέτρα) ή 1.54 εκατομμύρια κυβικά πόδια. Για να το θέσουμε σε προοπτική, αυτός ο όγκος ισοδυναμεί με 522 τυπικά βαγόνια μιας Αμερικάνικης αμαξοστοιχίας, καθένα από τα οποία μπορεί να χωρέσει 240 πρόβατα.

Εάν τα ζώα κρατούνταν σε κλουβιά τα οποία είχαν μέσο μέγεθος 50*50*30 εκατοστά (20*20*12 ίντσες), που είναι 75.000 cm³ (κυβικά εκατοστά) ή 4800 κυβικές ίντσες, τα 16.000 ζώα θα καταλάμβαναν μόνο 1200 m³ (42,000 κυβικά πόδια) ή 14.4 βαγόνια. Ακόμα κι αν ένα εκατομμύριο είδη εντόμων έπρεπε να επιβιβαστούν, αυτό δε θα ήταν πρόβλημα, γιατί απαιτούν λίγο χώρο. Αν κάθε ζευγάρι κρατούνταν σε κλουβιά με 10 εκατοστά (4 ίντσες) η κάθε πλευρά, ή 1000 cm³ , όλα τα είδη των εντόμων θα καταλάμβαναν έναν συνολικό όγκο μόλις 1000 m³ , ή 12 ακόμη βαγόνια. Αυτό θα άφηνε χώρο για πέντε αμαξοστοιχίες με 99 βαγόνια η καθεμία για φαγητό, την οικογένεια του Νώε, και “βοσκότοπο” για τα ζώα. Ωστόσο τα έντομα δεν περιλαμβάνονται στη σημασία των behemah και remes στη Γένεση 6:19–20, έτσι ο Νώε πιθανώς δεν χρειαζόταν να τα πάρει μαζί του στην Κιβωτό σαν επιβάτες ούτως ή άλλως .

Η ταξινόμηση του συνολικού όγκου είναι αρκετά δίκαιη, καθώς αυτή δείχνει ότι θα μπορούσε να υπάρχει αρκετός χώρος στην Κιβωτό για τα ζώα, με άφθονο να απομένει για φαγητό, βοσκή, κτλ. Θα ήταν δυνατόν να τακτοποιήσουν τα κλουβιά με τροφή πάνω ή δίπλα τους (για να ελαχιστοποιήσουν το κουβάλημα τροφής που έπρεπε να κάνουν οι άνθρωποι), για να γεμίσουν περισσότερο το χώρο της Κιβωτού, αφήνοντας ακόμη αρκετό χώρο με κενά για την κυκλοφορία του αέρα. Συζητάμε για μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και όχι απαραίτητα για πολυτελή διαμονή. Αν και υπάρχει αρκετός χώρος για άσκηση, οι σκεπτικιστές έχουν υπερεκτιμήσει τις ανάγκες των ζώων για άσκηση έτσι κι αλλιώς.

Ακόμα κι αν δεν δεχόμασταν το στοίβαγμα του ενός κλουβιού πάνω στο άλλο για να εξοικονομήσουμε χώρο, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ο Woodmorappe δείχνει μέσα απ‘ τις καθιερωμένες απαιτήσεις των ζώων για εμβαδόν χώρου, ότι όλα μαζί θα χρειάζονταν λιγότερο απ‘ το μισό χώρο που ήταν διαθέσιμος στους τρεις ορόφους της Κιβωτού. Αυτή η διάταξη επιτρέπει τη μέγιστη ποσότητα αποθήκευσης φαγητού και νερού νερού επάνω ή δίπλα στα κλουβιά των ζώων.

Απαιτήσεις για φαγητό

Η Κιβωτός θα μπορούσε προφανώς να μεταφέρει συμπιεσμένα και αποξηραμένα τρόφιμα, και πιθανώς πολύ συμπιεσμένη τροφή. Ίσως ο Νώε τάϊζε τα βοοειδή κυρίως με σιτάρι, συν κάποιο σανό για τις ίνες. Ο Woodmorappe υπολόγισε ότι ο όγκος των τροφίμων θα ήταν μόνο περίπου το 15% του συνολικού όγκου της Κιβωτού. Το πόσιμο νερό θα έπιανε μόνο το 9,4% του όγκου. Αυτός ο όγκος θα μειωνόταν κι άλλο αν το νερό της βροχής συλλέγονταν και διοχετεύονταν σε ποτίστρες.

Απαιτήσεις για την κοπριά

Είναι αμφίβολο αν οι άνθρωποι έπρεπε να καθαρίζουν τα κελιά τους κάθε πρωί. Ενδεχομένως είχαν πατώματα με κλίση ή σχαρωτά κλουβιά, όπου η κοπριά θα μπορούσε να φεύγει μακριά από τα ζώα και να ξεπλένεται (άφθονο νερό τριγύρω!), ή να καταστρέφονταν με κομποστοποίηση με σκουλήκια, το οποίο θα παρείχε επίσης τα σκουλήκια σαν τροφή. Η βαθιά συμπίεση κοπριάς μπορεί πολλές φορές να διαρκέσει κι ένα χρόνο χωρίς ανάγκη για αλλαγή. Απορροφητικά υλικά (π.χ. Πριονίδια, ροκανίδια μαλακού ξύλου και ιδιαίτερα τύρφη) θα μείωναν την περιεκτικότητα σε υγρασία και συνεπώς και τη μυρωδιά.

Χειμέρια νάρκη

Οι απαιτήσεις για χώρο, τροφή και απεκκρίσεις ήταν επαρκείς ακόμη κι αν τα ζώα είχαν φυσιολογικούς 24ωρους κύκλους ύπνου. Αλλά η χειμέρια νάρκη είναι μια πιθανότητα που θα μείωνε ακόμα περισσότερο αυτές τις απαιτήσεις. Είναι αλήθεια ότι η Βίβλος δεν το αναφέρει, αλλά ούτε και το αποκλείει. Μερικοί δημιουργιστές προτείνουν ότι ο Θεός δημιούργησε το ένστικτο για διαχείμαση για τα ζώα της Κιβωτού, αλλά δε θα πρέπει να είμαστε δογματικοί γι‘ αυτό το θέμα.

Μερικοί σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι η τροφή που πάρθηκε στην Κιβωτό αποκλείει τη χειμέρια νάρκη , αλλά αυτό δεν είναι έτσι. Τα ζώα σε χειμερία νάρκη, δεν κοιμούνται όλο το χειμώνα, παρά τις λαϊκές αφηγήσεις, έτσι ακόμη θα χρειάζονταν τροφή περιστασιακά.

Συμπέρασμα

Αυτό το άρθρο έδειξε ότι η Βίβλος μπορεί να είναι αξιόπιστη σε ελέγξιμα θέματα, όπως η Κιβωτός του Νώε. Πολλοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι η Βίβλος μπορεί να είναι αξιόπιστη μόνο σε θέματα πίστης και ηθικής, και όχι επιστημονικά θέματα. Αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε τι είπε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στο Νικόδημο (Ιωάννης 3:12): “Αν δεν με πιστεύετε όταν σας μιλάω για πράγματα που συμβαίνουν στη γη, πώς θα με πιστέψετε αν σας πω για πράγματα που συμβαίνουν στον ουρανό;”

Ομοίως, αν οι Γραφές μπορούν να κάνουν λάθος σε ελέγξιμα πράγματα όπως η γεωγραφία, η ιστορία και η επιστήμη, γιατί θα πρέπει να είναι αξιόπιστες σε θέματα όπως η φύση του Θεού και η ζωή μετά το θάνατο, τα οποία δεν υπόκεινται σε εμπειρικό έλεγχο; Ως εκ τούτου οι Χριστιανοί θα πρέπει να “αγιάστε τον Κύριο τον Θεό μέσα στις καρδιές σας και να είστε πάντοτε έτοιμοι σε απολογία με πραότητα και φόβο, προς καθέναν που ζητάει από σας λόγο για την ελπίδα που είναι μέσα σας” (Ά Πέτρου 3:15), όταν οι σκεπτικιστές ισχυρίζονται ότι η Βίβλος συγκρούεται με γνωστά ‘επιστημονικά δεδομένα‘.

Οι Χριστιανοί θα είναι ικανοί να ακολουθήσουν αυτή την εντολή και να απαντήσουν στα επιχειρήματα των σκεπτικιστών κατά της Κιβωτού, αν διαβάσουν το βιβλίο του John Woodmorappe Noah’s Ark: a Feasibility Study (Κιβωτός του Νώε: Μια μελέτη βιωσιμότητας). Αυτό το αξιοπρόσεκτο βιβλίο είναι η πιο ολοκληρωμένη ανάλυση που έχει εκδοθεί ποτέ όσον αφορά το μάζεμα των ζώων στην Κιβωτό, διατάξεις για τη φροντίδα και το τάισμά τους, και την συνακόλουθη διασπορά τους. Για παράδειγμα κάποιοι σκεπτικιστές έχουν ισχυριστεί ότι το έδαφος μετά τον Κατακλυσμό θα ήταν πολύ αλμυρό για να αναπτυχθούν φυτά. Ο Woodmorappe σημειώνει ότι το αλάτι μπορεί εύκολα να ξεπλυθεί από το νερό της βροχής.

Ο Woodmorappe αφιέρωσε εφτά χρόνια σ‘ αυτήν την επιστημονική, συστηματική απάντηση σε όλα σχεδόν τα επιχειρήματα κατά της Κιβωτού, υποτιθέμενες δυσκολίες με τη Βιβλική καταγραφή, και άλλα σχετικά ερωτήματα. Τίποτα σαν κι αυτό δεν έχει ξαναγραφτεί—μια ισχυρή δικαίωση της καταγραφής της Κιβωτού στη Γένεση.

“Έχει ακριβώς το είδος των γεγονότων και των στοιχείων που τα παιδιά βρίσκουν συναρπαστικό, και θα ήταν μια άριστη πηγή πληροφοριών για την ενίσχυση των προγραμμάτων Βιβλικής μελέτης και των μαθημάτων για την Κιβωτό και τον Κατακλυσμό. Όποιος ενδιαφέρεται να απαντήσει στα πολλά ερωτήματα για την Κιβωτό, ειδικά των σκεπτικιστών, θα συμβουλεύαμε να διαβάσει την Κιβωτό του Νώε.”⁷